słownik Polsko-Łacina »
tykać w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| tykać verb o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki | ricinusverb |
| dotykać verb zbliżać się do czegoś do momentu zetknięcia, kontaktu fizycznego | tango | tangereverb |
| kuśtykać verb iść kulejąc | claudico [claudicare, claudicavi, claudicatus](1st) INTRANS |
| napotykać verb spotykać przypadkiem | inveniōverb |
| napotykać verb zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego | invenio [invenire, inveni, inventus](4th) |
| natykać verb spotykać niespodziewanie | inveniōverb |
| potykać verb zaczepiać o coś nogą i tracić równowagę lub przewracać się | iterverb |
| spotykać verb napotykać kogoś, widywać | occurro [occurrere, occurri, occursus](3rd) |
| utykać verb chodzić niepłynnie z przyczyn chorobowych | claudeōverb |
| wtykać verb wkładać, wstawiać, wciskać coś między inne rzeczy | figicōverb |
