tren w języku łacina

Polski	Łacina
tren (książkowy) ogon, wydłużona część sukni lub płaszcza ciągnąca się z tyłu po ziemi; element ubioru uroczystego, ceremonialnego; noun	agmen [agminis]noun
tren (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) gatunek liryczny o charakterze elegijnym, poświęcony zmarłej osobie, wychwalający jej zalety i zasługi oraz opłakujący jej śmierć; noun	nenia [neniae]noun
trener (sport, sportowy) osoba zajmująca się przygotowaniami zawodnika lub drużyny do zawodów; rzadziej także osoba przekazująca podopiecznym umiejętności z innych dziedzin; noun	exercitor [exercitoris]noun
trening (sport, sportowy) proces poddawania organizmu rosnącym obciążeniom fizycznym w celu poprawienia cech motorycznych sportowca; noun	asportatio [asportationis]noun
trenować (sport, sportowy) kierować rozwojem sprawności fizycznej sportowca verb	asporto [asportare, asportavi, asportatus]verb
trenować (sport, sportowy) ćwiczyć celem poprawienia swojej sprawności w danej dyscyplinie verb	asporto [asportare, asportavi, asportatus]verb
trenować verb podnosić czyjeś umiejętności	asporto [asportare, asportavi, asportatus]verb
worek treningowy (przenośnie, przenośnia) osoba regularnie dręczona fizycznie, na której ktoś się wyżywa noun	cōrycusnoun
worek treningowy (sport, sportowy) wiszący lub rzadziej wolnostojący worek służący do treningu bokserskiego noun	cōrycusnoun

Historia wyszukiwania