słownik Polsko-Łacina »
tarczka w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| tarczka (anatomia, anatomiczny) spłaszczony twór stanowiący szkielet powieki i główny element osłony oka; noun | tarsusnoun |
| tarczka (zoologia, zoologiczny) element pancerzyka owadów, wchodzący w skład grzbietowej części tułowia; noun | scutellum [scutelli](2nd) N |
