słownik Polsko-Łacina »

tarcza w języku łacina

PolskiŁacina
tarcza (geologia, geologiczny) rozległy, zazwyczaj lekko wypukły i mający tendencje do podnoszenia się, obszar skał krystalicznych
noun

scutum [scuti](2nd) N
noun

tarcza (wojskowość, wojskowy) obronna część uzbrojenia
noun

scutum | scutusnoun

Tarcza Sobieskiego (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
noun

Scutum [scuti](2nd) N
noun

dostarczać verb
sprawiać, że coś będzie w jakimś miejscu, zapewniać coś

traho [trahere, traxi, tractus](3rd)
verb

dostarczać verb
sprawiać, że coś charakteryzuje się jakąś cechą, stanem

video [videre, vidi, visus](2nd)
verb

niewystarczający adjective
niedostateczny, nieodpowiadający określonym wymaganiom

incompetens [incompetentis (gen.), incompetentior -or -us, incompetentissimus -a -u]adjective

wystarczająco adverb
w sposób wystarczający; dostatecznie, odpowiednio

affatimadverb

wystarczający adjective
dostateczny, odpowiadający określonym wymaganiom

satis [undeclined]adjective