słownik Polsko-Łacina »
tłuc w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| tłuc (potocznie, potoczny) mocno bić jeden drugiego verb | combattuoverb |
| tłuc (potocznie, potoczny) mocno uderzać verb | occillōverb |
| tłuc verb powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach | occillōverb |
| tłuc verb ulegać stłuczeniu, rozbiciu | occillōverb |
| tłuczek noun narzędzie służące do rozgniatania, rozbijania czegoś, w celu uzyskania cieńszej warstwy, drobniejszych kawałków lub jednolitej masy | pistillum [pistilli]noun |
| tłuczeń (budownictwo) kruszywo budowlane z kamienia łamanego ze skał; noun | caementum [caementi]noun |
| potłuc verb rozbić na kawałek albo uszkodzić w licznych miejscach | comminuōverb |
| stłuc verb zniszczyć jakąś kruchą rzecz, rozbijając ją na kawałki | affrango [affrangere, -, -]verb |
