stara w języku łacina

Polski	Łacina
stara (potocznie, potoczny) przełożona, szefowa noun	umbōnoun
stara (potocznie, potoczny) stara kobieta noun	anus [ani]noun
Stara Marchia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna leżąca w obecnym kraju związkowym Saksonia-Anhalt, najstarsza część Marchii Brandenburskiej, położona na lewym brzegu Łaby, na północ od Magdeburga; noun	Antiqua Marchianoun
stara panna noun niemłoda kobieta, która nie wyszła za mąż	puella [puellae]noun
staranie noun działanie w kierunku realizacji pewnego zamiaru, pragnienia	mōlīmennoun
starannie adverb w sposób staranny, dokładny, schludny; z dbałością o szczegóły	munditeradverb
staranność noun cecha bycia starannym	cura [curae]noun
staranny adjective taki, który wykonano ze starannością, pietyzmem, dokładnie	diligens [diligentis (gen.), diligentior -or -us, diligentissimus -a -um]adjective
starać się verb przykładać się do czegoś, być gorliwym	contendĕreverb
starać się verb zabiegać o coś, dążyć do otrzymania czegoś	conatus [conatus]verb
niestaranny adjective niedokładający starań, aby wykonać coś dobrze	indīligēnsadjective
niestaranny adjective wynikający z braku staranności; świadczący o pośpiechu i niedokładności	incomptus [incompta, incomptum]adjective

Historia wyszukiwania