stęp w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| stęp (anatomia, anatomiczny) część ciała łącząca stopę z golenią; noun | tarsusnoun |
| stępka (marynarka) (technologia, technika, techniczny) główna, podłużna belka konstrukcyjna umieszczona w osi na dnie kadłuba statku wodnego; noun | carina [carinae](1st) F |
| dostęp noun możliwość dotarcia do jakiegoś miejsca, zasobu lub osoby | aditus [aditus](4th) M |
| dostępność noun łatwość nawiązania kontaktu z inną osobą | facilitas [facilitatis](3rd) F |
| dostępny (o miejscu) taki, do którego można dojść lub dotrzeć adjective | ascendibilis [ascendibilis, ascendibile]adjective |
| dostępować verb osiągać | fanusverb |
| następca noun ktoś obejmujący, dziedziczący po kimś jakąś funkcję, posadę, urząd itp. | proles [prolis](3rd) F |
| następnie adverb później, w chwili następnej | deindeadverb |
| następny adjective mający nastąpić, kolejny | posterus [postera -um, posterior -or -us, postremus -a -um]adjective |
| następować verb idąc wchodzić, trafiać na coś | calcitro [calcitrare, calcitravi, calcitratus](1st) INTRANS |
| następować verb występować po sobie kolejno | sequiverb |
| następować verb zdarzać się, stać się, odbywać się, dochodzić do skutku | advenireverb |
| następstwo noun następowanie po sobie | seriēsnoun |
| następstwo noun skutek, rezultat czegoś; zdarzenie następujące w konsekwencji innego zdarzenia/działania | cōnsequentianoun |
| następujący adjective taki, który następuje, który będzie zaraz wymieniony | subsequensadjective |
| niedostępny adjective taki, do którego nie ma dostępu, do którego nie każdy może dotrzeć | inaccessus [inaccessa, inaccessum]adjective |
| nieprzystępny (psychologia, psychologiczny) zachowujący dystans w relacjach z ludźmi adjective | inaccessus [inaccessa, inaccessum]adjective |
| nieprzystępny adjective taki, do którego trudno dotrzeć | invius [invia, invium]adjective |
| nieprzystępny adjective zbyt zawiły; trudny do zrozumienia | impenetrābilisadjective |
| nieustępliwość noun cecha kogoś lub czegoś nieustępującego, opornego, upartego, bezkompromisowego | tenācitāsnoun |
| nieustępliwy adjective taki, który łatwo lub wcale nie ustępuje | contumax [contumacis (gen.), contumacior -or -us, contumacissimus -a -um]adjective |
| nieustępliwy adjective świadczący o tym, że ktoś łatwo albo w niczym nie ustępuje | impenetrabilis [impenetrabilis, impenetrabile]adjective |
| odstęp noun odległość między dwoma przedmiotami, obiektami lub dwiema osobami | abstantia [abstantiae](1st) F |
| odstęp noun odległość w czasie między jakimiś wydarzeniami | intervallum [intervalli](2nd) N |
| odstępca noun ktoś, kto odstąpił od dotychczas wyzwanych ideałów | renegātanoun |
| odstępować verb odchodzić od postanowień | abambulo [abambulare, abambulavi, abambulatus](1st) INTRANS |
| odstępować verb oddawać coś komuś (bez zapłaty) | cedo [cedere, cessi, cessus](3rd) |
| odstępować verb przekazywać coś, odsprzedając to na dogodnych warunkach | abalieno [abalienare, abalienavi, abalienatus](1st) TRANS |
| odstępować verb zostawiać kogoś samego | relinquo [relinquere, reliqui, relictus](3rd) |
| odstępstwo noun rezygnacja, porzucenie, odstąpienie od jakichś zasad, wartości, przekonań | dissentiōnoun |
| ogólnodostępny adjective dostępny dla wszystkich | publicumadjective |
| podstęp noun przemyślane działanie mające na celu oszukanie kogoś | astutia [astutiae](1st) F |
| podstępny adjective działający przebiegle, skrycie, z chytrymi intencjami | subtilis [subtile, subtilior -or -us, subtilissimus -a -um]adjective |
| postęp noun rozwój, osiągnięcie kolejnego etapu | progressio [progressionis](3rd) F |
| postępowanie noun określony prawem uporządkowany ciąg czynności urzędowych organu wykonującego zadania publiczne (sądu, administracji, prawodawcy) | mos [moris](3rd) M |
| postępować verb dokonywać postępu | prōcēdōverb |
| postępować verb działać, czynić coś; wykonywać postępowanie | agereverb |
| przestępca noun osoba, która dopuściła się przestępstwa | crimen [criminis](3rd) N |
| przestępczość (kryminologia, kryminologiczny) ogół popełnionych przestępstw noun | facinus [facinoris](3rd) N |
| przestępczość (kryminologia, kryminologiczny) popełnianie przestępstw noun | facinus [facinoris](3rd) N |
