słownik Polsko-Łacina »
skand w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| skand (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21; noun | scandiumnoun |
| skandal noun oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1) | |
| skandal noun zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje | |
| skandaliczny adjective stanowiący skandal, mający cechy skandalu | flāgitiōsusadjective |
| skandować verb rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby | cano [canere, cecini, cantus](3rd) |
| Skandynawia (geografia, geograficzny) region północnej Europy obejmujący kraje Danię, Norwegię i Szwecję; noun | Scandinavianoun |
| skandynawski adjective związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii | scandinavicusadjective |
| Półwysep Skandynawski (geografia, geograficzny) półwysep w Europie Północnej; noun | Scandianoun |
