Polski | Łacina |
---|---|
sens noun sposób rozumienia czegoś | sensus [sensus](4th) M |
sens noun wymowa, istota, znaczenie jakiegoś przekazu | sensus [sensus](4th) M |
sens noun właściwość jakiejś idei, czynności, przedmiotu, sprawiająca, że jest użyteczny, wartościowy, uzasadniony | sensus [sensus](4th) M |
sensacja noun wydarzenie, wiadomość wywołujące żywe, powszechne zainteresowanie | sensationoun |
sensacyjny (sztuka) pełen napięcia emocjonalnego ze względu na wartką akcję i tematykę adjective | inquīsītoradjective |
sensownie adverb w sposób sensowny | sapienteradverb |
sensowny (potocznie, potoczny) taki, który działa logicznie, rozsądnie adjective | sapiens [sapientis (gen.), sapientior -or -us, sapientissimus -a -um]adjective |
sensualny adjective taki, który jest odbierany za pomocą zmysłów | libidinosus [libidinosa, libidinosum]adjective |
bez sensu (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) bez widocznego sensu, logiki, celu, zalet adjective | excors [(gen.), excordis]adjective |
bezsens noun brak sensu, uzasadnienia w czymś | discrepantia [discrepantiae](1st) F |
bezsensowny adjective taki, który jest pozbawiony sensu, uzasadnienia | nūgaxadjective |
konsensus noun porozumienie osiągnięte w wyniku dyskusji i kompromisu | consensus [consensus](4th) M |
nonsens noun zupełny brak sensu, niedorzeczność; | gerrae!noun |