słownik Polsko-Łacina »
sadza w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| sadza noun stały, pylisty produkt niepełnego spalania zawierający głównie bezpostaciowy węgiel; | fuligo [fuliginis]noun |
| sadzawka noun nieduży, otwarty i płytki zbiornik wodny wykopany w ziemi; | stagnum [stagni]noun |
| sadzać verb umieszczać na miejscach siedzących | sedīleverb |
| osadzać verb powodować naniesienie osadu, powstanie złóż czegoś | dēpōnōverb |
| osadzać verb tworzyć realia dla czegoś | posthabeōverb |
| osadzać verb ulegać osiedleniu gdzieś | sedeo [sedere, sedi, sessus]verb |
| osadzać verb umieszczać coś gdzieś, mocować na czymś lub w czymś | status [status]verb |
| osadzać verb umieszczać kogoś gdzieś | posthabeōverb |
| przesadzać verb kazać komuś, aby siadł w innym miejscu | convertereverb |
| przesadzać verb przedstawiać coś poważniejszym, większym, niż jest w rzeczywistości | verbīs augeōverb |
| wsadzać (potocznie, potoczny) zamykać w więzieniu verb | abdōverb |
| wsadzać verb pomagać usadowić się | locōverb |
| wsadzać verb umieszczać gdzieś | locōverb |
| wysadzać (ogrodnictwo, ogrodniczy) (rolnictwo, rolniczy) sadzić wzdłuż verb | euthīaverb |
| wysadzać (sztuka) (jubilerstwo, jubilerski) ozdabiać drogimi kamieniami czy kruszcem verb | incrūstōverb |
| wysadzać verb zatrzymawszy środek lokomocji, umożliwiać komuś wyjście z niego lub wymuszać to | deonerareverb |
