słownik Polsko-Łacina »
rzecz w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| orzeczenie (językoznawstwo, językoznawczy) część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu noun | praedicatumnoun |
| orzecznik (językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; noun | |
| pleść od rzeczy (potocznie, potoczny) mówić bez sensu, pleść głupstwa verb | delirareverb |
| poprzeczka noun belka albo listwa umocowana w poprzek czegoś | epistȳliumnoun |
| poprzeczny adjective ułożony poziomo, prostopadle do czegoś | faciō intersecāreadjective |
| porzeczka (botanika, botaniczny) Ribes, rodzaj roślin z rodziny agrestowatych; noun | ribes [ribis](3rd) F |
| porzeczka (spożywczy) owoc porzeczki (1.1) noun | ribes [ribis](3rd) F |
| przecznica noun ulica przecinająca prostopadle jakąś inną ulicę | iūnctiōnoun |
| przeczos (medycyna, medyczny) powierzchniowy, linijny ubytek w skórze uprzednio niezmienionej powstały np. wskutek drapania; noun | excoriationoun |
| przeczucie noun przewidzenie w oparciu o uczucia lub intuicje, a nie w oparciu o przesłanki racjonalne | praemonitus [praemonitus](4th) M |
| przeczuwać verb mieć przeczucie | augurariverb |
| przeczyć verb być w sprzeczności z czymś, wykluczać się z czymś | adversor [adversari, adversatus sum](1st) DEP |
| przeczyć verb odrzucać dane twierdzenie | abnego [abnegare, abnegavi, abnegatus](1st) TRANS |
| przyrzeczenie (rzeczownik odczasownikowy) od przyrzec noun | polliceornoun |
| przyrzeczenie noun uroczysta obietnica | iurōnoun |
| rzęsorek rzeczek (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Neomys fodiens Pennant, gatunek małego ssaka z rodziny ryjówkowatych, żyjącego nad czystymi wodami lub na terenach bagiennych; noun | Neomys fodiensnoun |
| sprzeczać się verb mieć sprzeczkę, spór, drobną kłótnię z kimś, spierać się | iurgōverb |
| sprzeczka noun ostra, energiczna wymiana zdań między osobami niezgadzającymi się ze sobą | altercatio [altercationis](3rd) F |
| sprzeczność noun stosunek zachodzący między zjawiskami, poglądami, interesami niezgodnymi ze sobą | contradictio [contradictionis](3rd) F |
| sprzeczny adjective niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś, różny, odmienny | contrādictōriusadjective |
| starorzecze (geografia, geograficzny) jezioro w dolinie rzecznej, stanowiące fragment jej dawnego koryta; noun | bracchium caecumnoun |
| urzeczywistniać verb realizować coś | efficio [efficere, effeci, effectus](3rd) |
| wyrzeczenie noun rezygnacja z wygód lub przyzwyczajeń | abnegatio [abnegationis](3rd) F |
| zaprzeczać verb kwestionować prawdziwość | abnego [abnegare, abnegavi, abnegatus](1st) TRANS |
| zaprzeczenie noun wypowiedź zaprzeczająca czemuś, przeczenie, negacja | infitiatio [infitiationis](3rd) F |
