Polski | Łacina |
---|---|
przecinać verb gwałtownie kończyć (np. dyskusję, ciszę) | frangereverb |
przecinać verb o drogach, trasach, szlakach, liniach, itp.: krzyżować się | |
przecinać verb przerywać ciągłość jakiejś powierzchni | curto [curtare, curtavi, curtatus](1st) TRANS |
przecinek (językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do oddzielania pojęć przy ich wymienianiu lub do oddzielania zdań w zdaniu złożonym; noun | comma | virgulanoun |
przeciskać verb przesuwać, przekładać coś poprzez coś innego (najczęściej ciasnego, zwartego) | cubitumverb |
przeciw … używany do określenia celu czynności lub stanów związanych z walką lub grą z wyrażeniem stojącym za przyimkiem | |
przeciwciało (medycyna, medyczny) substancja znajdująca się w organizmach kręgowców lub wytwarzana w odpowiedzi na wprowadzenie antygenów, przed którymi broni organizm; noun | anticorpus [anticorporis](3rd) N |
przeciwieństwo noun odwrotność (czegoś), odmienność w porównaniu z czymś innym | conflicitionoun |
przeciwnie adverb w sposób przeciwny, odwrotny | a contrarioadverb |
przeciwnik (wojskowość, wojskowy) (sport, sportowy) także przenośnie ten, przeciwko któremu się walczy lub rozgrywa grę noun | hostis [hostis](3rd) C |
przeciwnik noun ten, kto jest czemuś przeciwny | adversus [adversi](2nd) M |
przeciwny adjective niezgadzający się na coś | contrarius [contraria, contrarium]adjective |
przeciwny adjective znajdujący się naprzeciw czegoś | oppositus [opposita, oppositum]adjective |
przeciwprostokątna (geometria) najdłuższy bok w trójkącie prostokątnym, leżący naprzeciw kąta prostego noun | hypotenusa [hypotenusae](1st) F |
przeciwstawny adjective przeciwstawiający się czemuś lub komuś | obstitusadjective |
przeciwstawny adjective stanowiący kontrast | contrāriusadjective |
przeciwwaga (technologia, technika, techniczny) ciężar zastosowany dla zrównoważenia innego; noun | aequipondium [aequipondi(i)](2nd) N |
przeciwwszawiczy (medycyna, medyczny) stosowany przeciw wszom i wszawicy adjective | antipedicularadjective |
przecznica noun ulica przecinająca prostopadle jakąś inną ulicę | iūnctiōnoun |
przeczos (medycyna, medyczny) powierzchniowy, linijny ubytek w skórze uprzednio niezmienionej powstały np. wskutek drapania; noun | excoriationoun |
przeczucie noun przewidzenie w oparciu o uczucia lub intuicje, a nie w oparciu o przesłanki racjonalne | praemonitus [praemonitus](4th) M |
przeczuwać verb mieć przeczucie | augurariverb |
przeczyć verb być w sprzeczności z czymś, wykluczać się z czymś | adversor [adversari, adversatus sum](1st) DEP |
przeczyć verb odrzucać dane twierdzenie | abnego [abnegare, abnegavi, abnegatus](1st) TRANS |
przyrzeczenie (rzeczownik odczasownikowy) od przyrzec noun | polliceornoun |
przyrzeczenie noun uroczysta obietnica | iurōnoun |
rzęsorek rzeczek (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Neomys fodiens Pennant, gatunek małego ssaka z rodziny ryjówkowatych, żyjącego nad czystymi wodami lub na terenach bagiennych; noun | Neomys fodiensnoun |
siedem grzechów głównych (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) lista ciężkich grzechów Kościoła katolickiego; noun | septem peccata capitalia | septem peccata mortalia | SALIGIAnoun |
spojrzeć (książkowy) zwrócić wzrok na coś lub na kogoś, zerknąć, rzucić okiem verb | quaero [quaerere, quaesivi, quaesitus](3rd) |
sprzeciw noun aktywne wyrażenie braku zgody na coś | obiectionoun |
sprzeciwiać się verb być przeciwnym czemuś, być przeciwko czemuś lub komuś; nie zgadzać się z na coś (z czymś) | adversor [adversari, adversatus sum](1st) DEP |
sprzeczać się verb mieć sprzeczkę, spór, drobną kłótnię z kimś, spierać się | iurgōverb |
sprzeczka noun ostra, energiczna wymiana zdań między osobami niezgadzającymi się ze sobą | altercatio [altercationis](3rd) F |
sprzeczność noun stosunek zachodzący między zjawiskami, poglądami, interesami niezgodnymi ze sobą | contradictio [contradictionis](3rd) F |
sprzeczny adjective niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś, różny, odmienny | contrādictōriusadjective |
starorzecze (geografia, geograficzny) jezioro w dolinie rzecznej, stanowiące fragment jej dawnego koryta; noun | bracchium caecumnoun |
starzec noun stary mężczyzna | senex [senis](3rd) M |
starzeć się verb o zwierzętach i ludziach: stawać się starszym, starym | senesco [senescere, senui, -](3rd) |
strzec verb mieć pod opieką, pilnować, dozorować, opiekować się kimś lub czymś | custodireverb |
strzecha (przenośnie, przenośnia) bujne, zmierzwione włosy noun | cōnsternōnoun |