słownik Polsko-Łacina »

roić w języku łacina

PolskiŁacina
roić (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) wylatywać gromadnie, aby założyć nowe gniazdo
verb

exāminōverb

roić verb
przychodzić do głowy

nox [noctis]verb

roić verb
rozmyślać, marzyć o czymś nierealnym

nox [noctis]verb

roić verb
występować licznie

exāminōverb

kroić verb
oddzielać z czegoś kawałki lub dzielić na części za pomocą noża lub ostrego narzędzia

seco [secare, secui, sectus]verb

stroić (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nadawać instrumentom muzycznym odpowiednie brzmienie poprzez regulację naciągu strun
verb

admittereverb

stroić verb
doprowadzać do stanu gotowości czy najlepszego porządku

canor [canoris]verb

stroić verb
ubierać ozdobnie, odświętnie

adōrnōverb

zbroić (wojskowość, wojskowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) powiększać czyiś stan uzbrojenia
verb

armōverb

zbroić verb
wzmacniać stawiany budynek stalową kratownicą

corrōborōverb