przebieg w języku łacina

Polski	Łacina
przebieg noun odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie	flumen [fluminis](3rd) N noun
przebieg noun trasa, kierunek biegu czegoś, linia, wzdłuż której jest coś położone, przeprowadzone	via [viae](1st) F noun
przebiegać verb będąc w ruchu, biegiem przemieścić się z jednego punktu na drugi	currōverb
przebiegać verb o linii, trasie: prowadzić przez coś, być wytyczonym gdzieś, ciągnąć się dokądś	agatverb
przebiegać verb postępować, rozwijać się w czasie, odbywać się	prōcēdōverb
przebiegać verb przebywać daną drogę biegiem	ambulareverb
przebiegle adverb w sposób przebiegły, podstępnie	vafrēadverb
przebiegłość noun cecha tego, kto jest przebiegły	astutia [astutiae](1st) F noun
przebiegły adjective postępujący chytrze, przemyślnie	subtilis [subtile, subtilior -or -us, subtilissimus -a -um]adjective

Historia wyszukiwania