pontyfik w języku łacina

Polski	Łacina
pontyfik (starożytność) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kapłan w starożytnym Rzymie, który należał do kolegium czuwającego nad formalną stroną kultu religijnego; noun	pontifex [pontificis](3rd) M noun
pontyfikat (historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) urząd sprawowany przez pontyfika w starożytnym Rzymie noun	pontificatus [pontificatus](4th) M noun
pontyfikat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) okres sprawowania władzy przez papieża lub biskupa; noun	pontificatus [pontificatus](4th) M noun
pontyfikał (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna używana przez katolickich biskupów; noun	pontificalenoun

Historia wyszukiwania