słownik Polsko-Łacina »
pies w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| pies (zoologia, zoologiczny) Canis familiaris, zwierzę domowe; noun | canis [canis](3rd) C |
| pies domowy (zoologia, zoologiczny) Canis familiaris Linnaeus, gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych, udomowiona forma wilka szarego; noun | Canis familiarisnoun |
| pies na baby (żartobliwie) mężczyzna uganiający się za kobietami noun | desultor [desultoris](3rd) M |
| pies obronny (kynologia, kynologiczny) pies wyszkolony w celu obrony przed intruzami noun | canis custosnoun |
| piesek (zdrobniale) od pies noun | canicula [caniculae](1st) F |
| piesiec | |
| pieszczota noun czułe dotykanie, głaskanie, całowanie kogoś | contrectōnoun |
| pieszo adverb idąc, biegnąc, nie zaś pojazdem | pedesadverb |
| pieszy (przestarzałe, przestarzały) odnoszący się do piechoty wojskowej, należący do takiej piechoty adjective | peditātusadjective |
| pieszy | |
| pieszy noun osoba, która porusza się na własnych nogach | pedōnoun |
| pieszy adjective poruszający się jedynie na własnych nogach | ambulacrumadjective |
| Mały Pies (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego; noun | Canis Minornoun |
| opieszałość noun ociąganie się z wykonaniem pracy, z terminowym wypełnieniem obowiązków | dēsidianoun |
| papieski adjective związany z papieżem lub papiestwem, dotyczący papieża lub papiestwa | papalis [papalis, papale]adjective |
| papiestwo (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) urząd papieża, forma rządów papieża noun | papatus [papatus](4th) M |
| pospiesznie adverb w sposób pospieszny | properēadverb |
| pospieszny adjective będący lub czyniony w pośpiechu, tj. szybko | festīnusadjective |
| pospieszny adjective działający lub przemieszczający się szybciej od innych | celer [celeris -e, celerior -or -us, celerrimus -a -um]adjective |
| pospieszny adjective odbywający się lub dokonywany zbyt prędko, przedwcześnie | praeceps [(gen.), praecipitis]adjective |
| przyśpieszać verb sprawiać, że coś dzieje się szybciej | prōcēdōverb |
| przyśpieszać verb zwiększać prędkość | accelerareverb |
| przyśpieszenie (fizyka, fizyczny) zmiana prędkości w jednostce czasu; noun | acceleratio [accelerationis](3rd) F |
| rozpieszczać verb traktować zbyt pobłażliwie | contāmĭnāreverb |
| tu leży pies pogrzebany wyrażenie używane, gdy ktoś znajduje sedno sprawy, przyczynę problemu | |
| Wielki Pies (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; noun | Canis Maiornoun |
| śpiesz się powoli rób coś dokładnie i sprawnie, ale bez nadmiernego pośpiechu, bo inaczej może się nie udać | |
| śpiesznie adverb z pośpiechem | incursimadverb |
| śpieszyć (książkowy) zdążać dokądś szybko verb | festīnōverb |
| śpieszyć verb robić coś szybko, chcieć z czymś zdążyć | festīnōverb |
