słownik Polsko-Łacina »

papryka w języku łacina

PolskiŁacina
papryka (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) gatunek rośliny uprawnej o owocach spożywane jako warzywo lub przyprawa;
noun

piper [piperis](3rd) N
noun

papryka (spożywczy) jarzyna z owocu papryki (1.1);
noun

capsicum [capsici](2nd) N
noun