słownik Polsko-Łacina »
panowanie w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| panowanie noun okres władzy danego monarchy | rēgnōnoun |
| panowanie noun władza | dominium [dominii]noun |
| opanowanie noun spokój, panowanie nad swoimi emocjami | abstinentia [abstinentiae]noun |
| Polski | Łacina |
|---|---|
| panowanie noun okres władzy danego monarchy | rēgnōnoun |
| panowanie noun władza | dominium [dominii]noun |
| opanowanie noun spokój, panowanie nad swoimi emocjami | abstinentia [abstinentiae]noun |
