pałka w języku łacina

Polski	Łacina
pałka noun kij służący do uderzania, najczęściej drewniany lub gumowy, tępo zakończony	clāvanoun
pałkarz (potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) członek bojówki używający pałki noun	tundōnoun
zapałka noun cienki, krótki patyczek zakończony łebkiem z masy zapalającej się przy potarciu o draskę;	adaequōnoun

Historia wyszukiwania