osoba w języku łacina

Polski	Łacina
osoba (gramatyka) pojęcie używane do określenia formy czasownika, w zależności od wykonawcy czynności noun	persona [personae](1st) F noun
osoba (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) podmiot czynności prawnych noun	persona [personae](1st) F noun
osoba noun pojedynczy człowiek, ktoś	persona \| homonoun
osoba fizyczna (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wobec prawa: każdy człowiek od chwili urodzenia do chwili śmierci; noun	specialisnoun
osoba prawna (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) jednostka organizacyjna powołana do określonych celów, którą przepis prawny uznaje za samodzielny podmiot prawa cywilnego; noun	persona iuridicanoun F, Persona moralis F

Historia wyszukiwania