słownik Polsko-Łacina »
niebo w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| niebo (astronomia, astronomiczny) (meteorologia, meteorologiczny) część atmosfery lub kosmosu widziana z Ziemi jako otaczająca ją sfera; noun | caelum [caeli]noun caelum coelumnoun |
| niebo (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mityczne miejsce, gdzie przebywa Bóg, bogowie noun | caelum [caeli]noun caelum coelumnoun |
| nieboskłon (książkowy) kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część noun | fīniensnoun |
| Wniebowzięcie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święto chrześcijańskie upamiętniające wzięcie Matki Boskiej do nieba; noun | Assumptio [assumptionis]noun |
