słownik Polsko-Łacina »

narzecze w języku łacina

PolskiŁacina
narzecze (językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od języka standardowego;
noun

dialectos [dialecti]noun
F

narzecze (językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka;
noun

dialectos [dialecti]noun
F

narzecze noun
język, mowa

lingua [linguae](1st) F
noun

Historia wyszukiwania