Polski | Łacina |
---|---|
muzyk noun osoba, która zajmuje się muzyką; | musicusnoun |
muzyka noun kompozycja artystyczna złożona z dźwięków | musica | cantusnoun |
muzykalny adjective uzdolniony muzycznie, wrażliwy na muzykę | canōrusadjective |
muzykologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) naukowe badania nad muzyką w aspekcie historycznym, teoretycznym czy też fizycznej natury dźwięku; noun | musicologianoun |
muzykowanie noun amatorskie uprawianie muzyki, szczególnie instrumentalnej, dla przyjemności | ludicianoun |
niemuzykalny adjective taki, który nie ma zdolności muzycznych | immusicusadjective |