Polski | Łacina |
---|---|
mówca noun człowiek wygłaszający mowę, dający przemówienie; ten, który zabiera głos podczas kongresu, zebrania | orator [oratoris](3rd) M |
brzuchomówca (książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu noun | ventriloquusnoun |
krasomówca noun osoba, która potrafi pięknie przemawiać, po mistrzowsku włada słowem | ōrātornoun |
rozmówca noun osoba, z którą się rozmawia, partner w rozmowie | collocutor [collocutoris](3rd) M |