słownik Polsko-Łacina »
krzyk w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| krzyk noun głośne wołanie lub nieartykułowane dźwięki | clāmornoun |
| okrzyk noun głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych | exclāmātiōnoun |
| wykrzykiwać verb wydawać okrzyki | boareverb |
| wykrzyknik (gramatyka) nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata; noun | interiectionoun |
| łabędź krzykliwy (ornitologia, ornitologiczny) Cygnus cygnus, gatunek ptaka z podrodziny gęsi (Anserinae); noun | Cygnus cygnusnoun |
