słownik Polsko-Łacina »

korzec w języku łacina

PolskiŁacina
korzec (dawniej, dawny) dawna jednostka objętości, stosowana przy ciałach sypkich;
noun

modius [modi(i)](2nd) M
noun

korzec (dawniej, dawny) naczynie odmierzające korce (1.1)
noun

modius [modi(i)](2nd) M
noun