słownik Polsko-Łacina »
korzeń w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| korzeń (anatomia, anatomiczny) element organu tkwiący wewnątrz innej części ciała noun | radix [radicis]noun |
| korzeń (botanika, botaniczny) organ roślin naczyniowych umiejscowiony zwykle w podłożu (glebie), utrzymujący roślinę w jednym miejscu i pobierający dla niej wodę i składniki mineralne; noun | radix [radicis]noun |
| wężymord czarny korzeń (botanika, botaniczny) Scorzonera hispanica, gatunek rośliny warzywnej z rodziny astrowatych; noun |
