słownik Polsko-Łacina »

konetabl w języku łacina

PolskiŁacina
konetabl (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) człowiek z tytułem konetabla (1.1)
noun

praepositus villaenoun

konetabl (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w średniowiecznej i renesansowej Francji: tytuł naczelnego wodza królewskich wojsk;
noun

praepositus villaenoun