słownik Polsko-Łacina »

kompan w języku łacina

PolskiŁacina
kompan (potocznie, potoczny) towarzysz wspólnych przedsięwzięć, zwłaszcza rozrywek
noun

comes [comitis]noun

kompania (wojskowość, wojskowy) jednostka wojskowa (rzadziej policyjna) składająca się z kilkudziesięciu żołnierzy pod dowództwem młodszego oficera;
noun

caterva [catervae]noun

kompania noun
kilka osób spędzających wspólnie czas

coetus [coetus]noun

akompaniować (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalnie towarzyszyć głównej partii, wykonywać jej tło
verb

concĭnĕreverb