Polski | Łacina |
---|---|
kompan (potocznie, potoczny) towarzysz wspólnych przedsięwzięć, zwłaszcza rozrywek noun | comes [comitis]noun |
kompania (wojskowość, wojskowy) jednostka wojskowa (rzadziej policyjna) składająca się z kilkudziesięciu żołnierzy pod dowództwem młodszego oficera; noun | caterva [catervae]noun |
kompania noun kilka osób spędzających wspólnie czas | coetus [coetus]noun |
akompaniować (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalnie towarzyszyć głównej partii, wykonywać jej tło verb | concĭnĕreverb |