słownik Polsko-Łacina »
kler w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| kler noun ogół duchowieństwa danego wyznania lub kraju | clerus [cleri](2nd) M |
| klerycki adjective odnoszący się do kleru, mający związek z klerem | clericalis [clericalis, clericale]adjective |
| kleryk (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) student seminarium duchownego; noun | clericus [clerici](2nd) M |
| klerykalny adjective związany z klerykalizmem, charakterystyczny dla klerykalizmu | clericalis [clericalis, clericale]adjective |
| klerykał noun zwolennik klerykalizmu, zwolennik podporządkowania życia społecznego, polityki oraz kultury duchowieństwu i Kościołowi | clericalisnoun |
| makler (finanse, finansowy) osoba, która zawodowo zajmuje się pośrednictwem w handlu noun | arillātornoun |
| puklerz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) wypukła tarcza używana przez piechotę i jezdnych; noun | scutum [scuti](2nd) N |
