słownik Polsko-Łacina »

kapłan w języku łacina

PolskiŁacina
kapłan (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie duchowny po przyjęciu święceń mający prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych
noun

sacerdos [sacerdotis](3rd) C
noun

kapłanka (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta, która sprawuje posługę religijną
noun

antistita [antistitae](1st) F
noun

arcykapłan (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (żydowski) najwyższy urząd w świątyni jerozolimskiej, przełożony kapłanów i lewitów;
noun

pontifex [pontificis](3rd) M
noun

arcykapłan (teologia, teologiczny) w chrześcijaństwie tytuł jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi przysługujący Chrystusowi
noun

pontifex [pontificis](3rd) M
noun