słownik Polsko-Łacina »
io w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| dionizyjski (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z kultem Dionizosa adjective | Dionysiacusadjective |
| doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły noun | momentum [momenti](2nd) N |
| doniosły adjective o dużym znaczeniu | significans [significantis (gen.), significantior -or -us, significantissimus -a -u]adjective |
| dostatnio adverb odznaczając się dostatkiem i zasobnością | commode [commodius, commodissime]adverb |
| drobiowy (spożywczy) sporządzony z drobiu adjective | aves altilesadjective |
| drobiowy (zootechnika, zootechniczny) związany z drobiem, przeznaczony dla drobiu adjective | gallinarius [gallinaria, gallinarium]adjective |
| dyniowaty adjective mający kształt dyni | cucurbitinus [cucurbitina, cucurbitinum]adjective |
| dzbanecznik owłosiony (botanika, botaniczny) Nepenthes villosa, gatunek rośliny owadożernej z rodziny dzbanecznikowatych; noun | |
| dzbanecznik znad jeziora Toba (botanika, botaniczny) Nepenthes tobaica, gatunek rośliny owadożernej z rodziny dzbanecznikowatych; noun | |
| dzieciobójca (książkowy) zabójca dziecka lub dzieci noun | infantarius [infantari(i)](2nd) M |
| dzieciobójczy (geografia, geograficzny) związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa adjective | infanticidaadjective |
| dzieciobójczyni noun kobieta, która zabiła własne dziecko | infanticidanoun |
| dzieciobójstwo (książkowy) zabójstwo dziecka, najczęściej własnego; noun | infanticidium [infanticidii](2nd) N |
| dzięcioł (ornitologia, ornitologiczny) ptak z podrodziny dzięciołów, Picinae noun | picus | picumnusnoun |
| dzięcioł czarny (ornitologia, ornitologiczny) Dryocopus martius Linnaeus, największy gatunek dzięcioła, występujący w Polsce; noun | dryocopusnoun |
| dzięcioł trójpalczasty (ornitologia, ornitologiczny) Picoides tridactylus, gatunek średniej wielkości dzięcioła gnieżdżący się w północno-wschodniej części Europy oraz w górskich lasach Europy Środkowej; noun | |
| dzięcioły (ornitologia, ornitologiczny) Picinae, podrodzina ptaków o silnym dziobie i długim języku, żywiący się owadami leśnymi, zaliczana do rodziny dzięciołowatych; noun | Picinaenoun |
| dziesięciokąt (geometria) wielokąt o dziesięciu bokach noun | decagōnumnoun |
| dziesięciokrotnie adverb dziesięć razy | decuplusadverb |
| dziesięciolecie noun okres dziesięciu lat | decennium [decennii](2nd) N |
| dziesięcioraki numeral dotyczący dziesięciu typów, rodzajów | decuplusnumeral |
| dziesięcioro przykazań (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju noun | Decalogus [Decalogi](2nd) M |
| dziewięćdziesięcioletni adjective mający dziewięćdziesiąt lat | nonagenariusadjective |
| dziewięćdziesięcioletni adjective trwający dziewięćdziesiąt lat | nonagenariusadjective |
| dziewięciokąt (geometria) wielokąt o dziewięciu bokach noun | enneagonumnoun |
| dziób (zoologia, zoologiczny) rogowe zakończenie głowy u ptaków oraz niektórych innych zwierząt służące najczęściej do chwytania pokarmów; noun | rostrum [rostri](2nd) N |
| dziobak (zoologia, zoologiczny) Ornithorhynchidae, stekowiec z rodziny dziobakowatych; noun | ornithorhynchusnoun |
| dzióbek noun wylot czajnika, czajniczka lub innego naczynia | canālisnoun |
| dzioboróg abisyński (ornitologia, ornitologiczny) Bucorvus abyssinicus, gatunek ptaka z rodziny dzioborożców występujący w Afryce; noun | |
| embriologia (biologia, biologiczny) nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów zwierzęcych (w tym człowieka) i roślinnych; noun | embryologianoun |
| Endymion (mitologia grecka) król Elidy, piękny młodzieniec, ukochany Selene, ukarany nieprzerwanym snem i obdarzony wieczną młodością; noun | Endymionnoun |
| epidemiologia (edukacja, edukacyjny) (medycyna, medyczny) nauka zajmująca się czynników wpływających na powstawanie i szerzenie się epidemii, a także sposobami zwalczania i zapobiegania epidemiom; noun | epidemiologianoun |
| eriops (paleontologia, paleontologiczny) (zoologia, zoologiczny) Eryops, rodzaj karbońskiego, dużego, mięsożernego płaza, żyjącego na ówczesnych moczarach noun | Eryopsnoun |
| etiologia (medycyna, medyczny) przyczyny choroby noun | aetiologia [aetiologiae](1st) F |
| etiologia noun badanie przyczyny zjawisk, procesów i faktów; | aetiologia [aetiologiae](1st) F |
| Etiopczyk noun obywatel Etiopii | Aethiops [Aethiopis](3rd) M |
| Etiopia (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w północno-wschodniej Afryce; noun | Aethiopia [Aethiopiae](1st) F |
| Etiopka noun obywatelka Etiopii | Aethiopusnoun |
| etiopski adjective odnoszący się do Etiopii lub do Etiopczyków | Aethiopusadjective |
| eukariont (biologia, biologiczny) (systematyka) organizm należący do królestwa eukariontów noun | eukaryotanoun |
