słownik Polsko-Łacina »
grzech w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| grzech (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celowe przekroczenie norm moralnych uznawanych w danej religii; noun | peccatum [peccati]noun scelus [sceleris]noun |
| grzechot noun terkotliwy dźwięk twardych przedmiotów obijających się o ścianki zamkniętego pojemnika | increpatio [increpationis]noun |
| grzechotać verb wydawać z siebie grzechot | crepōverb |
| grzechotać verb wywoływać grzechotanie przez poruszanie instrumentem lub przedmiotem | crepito [crepitare, crepitavi, crepitatus]verb |
| grzechotka noun rodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu | crepundianoun |
| siedem grzechów głównych (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) lista ciężkich grzechów Kościoła katolickiego; noun | SALIGIAnoun |
