słownik Polsko-Łacina »

gospoda w języku łacina

PolskiŁacina
gospoda noun
dom zajezdny

xenodochium [xenodochii]noun

gospoda noun
jadłodajnia wiejska lub stylizowana na taki charakter

taberna [tabernae]noun

gospodarka (potocznie, potoczny) gospodarstwo rolne
noun

taberna [tabernae]noun

gospodarka noun
całokształt działalności gospodarczej

oeconomia [oeconomiae]noun

gospodarka noun
gospodarowanie, zarządzanie czymś

procuratio [procurationis]noun

gospodarny adjective
potrafiący dobrze gospodarować

frūgālisadjective

gospodarować verb
prowadzić gospodarkę danego miejsca lub miejscowości

afficiōverb

gospodarować verb
prowadzić gospodarstwo rolne

agricolor [agricolari, agricolatus sum]verb

gospodarski adjective
związany z gospodarstwem, używany w gospodarstwie

agricolor [agricolari, agricolatus sum]adjective

gospodarstwo noun
inwentarz domowy, mienie, sprzęty znajdujące się w domu

domesticus [domestica, domesticum]noun

gospodarstwo noun
ogół spraw związanych z rodziną, domem

domesticus [domestica, domesticum]noun

gospodarstwo noun
posiadłość wiejska o charakterze rolniczym obejmująca grunty i zabudowania; także jednostka produkcyjna specjalizująca się w rolnictwie

vicus [vici]noun

gospodarstwo domowe (ekonomia, ekonomiczny) wszelkie czynności i przedmioty składające się na prowadzenie domu
noun

familia [familiae]noun

gospodarstwo rolne (rolnictwo, rolniczy) jednostka gospodarcza zajmująca się produkcją rolną;
noun

agricolor [agricolari, agricolatus sum]noun

gospodarz (biologia, biologiczny) organizm żywy, na którym żyje pasożyt;
noun

caupo [cauponis]noun

gospodarz (rolnictwo, rolniczy) rolnik posiadający własne gospodarstwo
noun

agricola [agricolae]noun

gospodarz noun
osoba przyjmująca gości

caupo [cauponis]noun