słownik Polsko-Łacina »
fonia w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| fonia (akustyka, akustyczny) reprodukowany dźwięk docierający do ucha słuchającego przy odtwarzaniu nagrania, projekcji filmu itp. w postaci fali akustycznej noun | sonitus [sonitus](4th) M |
| fonia (radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) (telewizja, telewizyjny) sygnał dźwiękowy przesyłany z nadajnika do odbiornika radiowego, telewizyjnego itp., za pomocą fali elektromagnetycznej noun | sonitus [sonitus](4th) M |
| afonia (medycyna, medyczny) zaburzenie polegające na braku głosu; noun | aphonianoun |
| dysfonia (medycyna, medyczny) zaburzenie głosu noun | dysphonianoun |
| kakofonia noun nieprzyjemne połączenie dźwięków; | charavalliumnoun |
| Księga Sofoniasza | |
| polifonia noun faktura muzyczna, w której co najmniej dwa głosy prowadzone są równocześnie i niezależnie od siebie; | polyphonia [polyphoniae](1st) F |
| Sofoniasz (biblijny) imię męskie; noun | Zephaniahnoun |
| symfonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dużych rozmiarów utwór na orkiestrę; w klasycznym kształcie zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy; noun | symphonia [symphoniae](1st) F |
