słownik Polsko-Łacina »

feni w języku łacina

PolskiŁacina
feni (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) indyjska wódka tradycyjnie produkowana w stanie Goa z soku owoców nerkowca (nanercza zachodniego) lub soku łodyg kwiatów palmy kokosowej;
noun

palūdōsusnoun

Fenicja (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytna kraina wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu i zachodniej części Syrii;
noun

Phoenīcianoun

Fenicja

Phoenicia

fenicki (historia, historyczny, historycznie) związany z Fenicjanami lub Fenicją
adjective

Phoeniciusadjective

fenicki (językoznawstwo, językoznawczy) wymarły język z grupy kananejskiej rodziny języków semickich;
noun

Phoeniciusnoun

Feniks (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
noun

Phoenix [phoenicis](3rd) M
noun

Syrofenicjanin (starożytność) (etnografia, etnograficzny) mieszkaniec Syrofenicji
noun

Syrophoenixnoun

Syrofenicjanka (starożytność) (etnografia, etnograficzny) mieszkanka Syrofenicji
noun

Syrophoenissanoun

Historia wyszukiwania