słownik Polsko-Łacina »
fał w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| fał (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) lina służąca do podnoszenia czegoś (np. żagla, drzewca); noun | anquina [anquinae](1st) F |
| fałda noun załamanie tkaniny, skóry itp. | plicōnoun |
| fałdować verb robić fałdy | plicōverb |
| fałdować verb układać w fałdy | crispareverb |
| fałsz (matematyka, matematyczny) (logika, logiczny) jedna z dwóch wartości logicznych, obok prawdy; noun | falsusnoun |
| fałsz noun nieprawda | falsitāsnoun |
| fałszerstwo noun wykonanie podróbki | contrafactio [contrafactionis](3rd) F |
| fałszerz noun osoba, która coś fałszuje | falsāriusnoun |
| fałszować verb przedstawiać coś niezgodnie z prawdą | vitio [vitiare, vitiavi, vitiatus](1st) |
| fałszywie adverb w sposób fałszywy | falsusadverb |
| fałszywość noun cecha tego, co jest fałszywe, niezgodne z prawdą | falsum [falsi](2nd) N |
| fałszywy adjective sztuczny, podrobiony | falsus [falsa, falsum]adjective |
| fałszywy przyjaciel (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz w jednym języku o podobnym bądź takim samym brzmieniu, co wyraz w innym języku, jednak różniący się od niego znaczeniem; | |
| Bucefał (historia, historyczny, historycznie) koń Aleksandra Wielkiego; noun | Bucephalusnoun |
| kontryfał (dawniej, dawny) stop miedzi z cyną noun | electrum [electri](2nd) N |
| poufały adjective taki, który jest wyrazem zażyłości, bliskich stosunków | subsōnōadjective |
| Rafał noun imię męskie; | Raphaelnoun |
| zafałszować verb przekształcić lub przedstawić coś w taki sposób, że stało się niezgodne z prawdą | vitio [vitiare, vitiavi, vitiatus](1st) |
