słownik Polsko-Łacina »
erato w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| Erato (mitologia grecka) driada i wieszczka z Arkadii; kapłanka Pana; noun | Eratonoun |
| Erato (mitologia grecka) muza poezji miłosnej, jedna z towarzyszek Apolla; córka Zeusa i Mnemosyne; noun | Eratonoun |
| imperator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: dowódca wojskowy noun | imperator [imperatoris]noun |
| imperatorski (historia, historyczny, historycznie) związany z imperatorem, dotyczący imperatora (np. imperatora Rosji) adjective | dominicus [dominica, dominicum]adjective |
| prenumerator noun osoba, która wykupiła prenumeratę | subscrīptornoun |
