el w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) Sarcophilus harrisii, gatunek torbacza z rodziny niełazowatych; noun | |
| diabelski adjective związany z diabłem, dotyczący diabła | diabolicus [diabolica, diabolicum]adjective |
| donosiciel noun ten, kto donosi | delator [delatoris](3rd) M |
| donosicielski adjective związany z donosicielem, donoszeniem, dotyczący donosiciela lub donoszenia | gestoradjective |
| dopełniać verb czynić powinności, by coś zakończyć | complētusverb |
| dopełniać verb uzupełniać do całości | impleo [implere, implevi, impletus](2nd) |
| dopełniać verb uzupełniać się nawzajem, tworząc odpowiednią całość | complementumverb |
| dopełniacz (gramatyka) drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?; noun | |
| dopełniaczowy (gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza adjective | casus possessīvusadjective |
| dopełnienie (gramatyka) część zdania oznaczająca przedmiot wykonywanej czynności; noun | obiectusnoun |
| dręczyciel noun osoba, która kogoś dręczy, zamęcza, znęca się | tortor [tortoris](3rd) M |
| drelich (włókiennictwo) mocna tkanina używana do produkcji odzieży roboczej i pokrowców noun | terebranoun |
| duperele (pospolicie) nieprzydatne przedmioty noun | apinaenoun |
| Düsseldorf (geografia, geograficzny) (administracja) miasto na prawach powiatu w Niemczech, stolica kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia; noun | Dusseldorpiumnoun |
| dzielenie (matematyka, matematyczny) działanie arytmetyczne, odwrotne do mnożenia; noun | divisio [divisionis](3rd) F |
| dzielić verb dokonywać podziału, wyróżniać części jednej całości | divido [dividere, divisi, divisus](3rd) |
| dzielna (matematyka, matematyczny) liczba dzielona; pierwsza z dwóch liczb na których wykonuje się działanie dzielenia, w zapisie ułamkowym odpowiada jej licznik noun | dividendumnoun |
| dzielnica noun wydzielona, zwyczajowo lub administracyjnie, część dużego miasta; | vicus [vici](2nd) M |
| Dzielnica Łacińska (geografia, geograficzny) (administracja) uniwersytecka dzielnica Paryża; noun | Vicus Latinusnoun |
| dzielnie adverb odznaczając się odwagą | fortisadverb |
| dzielność noun cnota bycia śmiałym i walecznym | cor [cordis](3rd) N |
| dzielny adjective nie poddający się przeciwnościom | fortis [forte, fortior -or -us, fortissimus -a -um]adjective |
| dzieło noun efekt pracy twórczej | opus [operis](3rd) N |
| Edeltruda (rzadki, rzadko używany) imię żeńskie; noun | Etheldredanoun |
| Emmanuel noun imię męskie; | Emmanuel [undeclined]noun |
| Enceladus (astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Saturna; noun | Enceladusnoun |
| epoka żelaza (archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; noun | aetas ferreanoun |
| eszelon (wojskowość, wojskowy) jednostka przewozowa noun | bracketnoun |
| ewangelia (biblijny) (historia, historyczny, historycznie) wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa; noun | evangelium [evangelii](2nd) N |
| ewangeliarz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) księga liturgiczna z podzielonymi na perykopy ewangeliami; noun | evangeliariumnoun |
| ewangelicki adjective związany z ewangelicyzmem | evangelicus [evangelica, evangelicum]adjective |
| ewangelizować (teologia, teologiczny) głosić ewangelię verb | ēvangelizāreverb |
| Ezechiel noun imię męskie; | Ezechiel [Ezechielis](3rd) M |
| fałszywy przyjaciel (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz w jednym języku o podobnym bądź takim samym brzmieniu, co wyraz w innym języku, jednak różniący się od niego znaczeniem; | |
| feler (potocznie, potoczny) coś, co obniża wartość, jakość noun | dēscīscōnoun |
| felga noun element podwozia samochodu; metalowa obręcz na którą nakłada się oponę | canthus [canthi](2nd) M |
| Felicja noun imię żeńskie; | Felicianoun |
| Felicjan noun imię męskie; | Felicianusnoun |
| Felicyta noun imię żeńskie; | Felicitas [felicitatis](3rd) F |
| Feliks noun imię męskie; | Felixnoun |
