Polski | Łacina |
---|---|
ef noun nazwa litery f / F | efnoun |
efa (zoologia, zoologiczny) jadowity wąż z rodzaju Echis noun | echisnoun |
efekt noun osiągnięcie, wynik | effectus [effectus](4th) M |
efekt noun wrażenie | affectio [affectionis](3rd) F |
efektywnie adverb od: efektywny | potenter [potentius, potentissime]adverb |
efektywność noun bycie wydajnym; zdolność osiągania dobrego wyniku | efficientia [efficientiae](1st) F |
efektywny (statystyka, statystyczny) o estymatorze: dający mały rozrzut szacunków (a więc i posiadający małą wariancję) adjective | efficiens [(gen.), efficientis]adjective |
efektywny adjective istotny, rzeczywisty | efficax [efficacis (gen.), efficacior -or -us, efficacissimus -a -um]adjective |
efektywny adjective skuteczny, wydajny | efficax [efficacis (gen.), efficacior -or -us, efficacissimus -a -um]adjective |
efemeryczny adjective taki, który szybko przemija | brevis [breve, brevior -or -us, brevissimus -a -um]adjective |
efeski adjective związany z Efezem, dotyczący Efezu | ephesius [Ephesia, Ephesium]adjective |
Efez (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytne miasto w Azji Mniejszej; noun | Ephesus [Ephesi](2nd) F |
Efialtes noun imię męskie; | Ephialtēsnoun |
efod (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rodzaj dalmatyki noszonej przez arcykapłanów w starożytnym Izraelu; noun | ephod [undeclined]noun |
Efraim (biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) imię męskie noun | Ephraimnoun |
Efraim (historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) nazwa jednego z dawnych plemion Izraela noun | Ephraimnoun |
Efraim (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) jeden z regionów Izraela w środkowej części tego kraju noun | Ephraimnoun |
Efrem (rzadki, rzadko używany) imię męskie; noun | Ephraemnoun |
efuzja (fizyka, fizyczny) wypływ gazu lub cieczy przez bardzo mały otwór; noun | effūsiōnoun |
acefalia (medycyna, medyczny) letalna wada wrodzona płodu o charakterze malformacji, polegająca na niewykształceniu głowy lub wykształceniu jej w formie zredukowanej; noun | acephalianoun |
alef (językoznawstwo, językoznawczy) pierwsza litera alfabetów semickich: m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ا), hebrajskiego (א), syryjskiego (ܐ); noun | aleph [undeclined]noun |
artefakt (biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) struktura lub własność, która nie pojawiła się naturalnie w badanym zjawisku, ale jako rezultat oddziaływania zewnętrznego lub błędu pomiarowego; noun | artificiosusnoun |
autokefalia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) niezależność krajowej prawosławnej organizacji kościelnej od zagranicznych władz duchownych; noun | autocephalianoun |
autokefaliczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zwłaszcza w chrześcijaństwie: związany ze statusem autokefalii, mający status autokefalii adjective | autocephalusadjective |
befsztyk (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) gruby plaster mięsa wołowego, zwykle z polędwicy lub rostbefu, smażony lub grillowany noun | |
benefaktor (dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator noun | benefactor [benefactoris](3rd) M |
Bucefał (historia, historyczny, historycznie) koń Aleksandra Wielkiego; noun | Bucephalusnoun |
Cefeusz (astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny cały rok; noun | Cepheusnoun |
Cefeusz (mitologia grecka) król Etiopii, syn Belosa oraz mąż Kasjopei i ojciec Andromedy, po śmierci przeniesiony na firmament jako gwiazdozbiór Cefeusza (2.1); noun | Cepheusnoun |
Cefeusz (mitologia grecka) król Tegei, syn Aleosa; jeden z Argonautów; noun | Cepheusnoun |
cefuroksym (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) antybiotyk będący półsyntetyczną cefalosporyną II generacji, który posiada szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego noun | cefuroximumnoun |
chief noun główny mechanik na statku | potissimusnoun |
cynocefal (mitologia, mitologiczny) fantastyczna istota o ludzkim ciele i psiej głowie; noun | cynocephalus [cynocephali](2nd) M |
defekt (fizyka, fizyczny) (biologia, biologiczny) niedobór, brak; noun | menda [mendae](1st) F |
defekt noun uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny | vitium [viti(i)](2nd) N |
defekt noun ułomność moralna | labes [labis](3rd) F |
defenestracja (książkowy) wyrzucenie kogoś lub czegoś przez okno; noun | defenestrationoun |
deficyt noun niedobór, brak; | amissio [amissionis](3rd) F |
defilada noun uroczysty przemarsz wojska lub innej grupy, np. sportowców czy ludności cywilnej, przejazd pojazdów, przelot samolotów w szyku paradnym dla oddania honorów przedstawicielom władzy; | pompa [pompae](1st) F |
definicja noun wyjaśnienie znaczenia wyrazu, pojęcia lub całego wyrażenia; | definitio [definitionis](3rd) F |