słownik Polsko-Łacina »
duma w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| duma (przenośnie, przenośnia) coś lub ktoś będący powodem czyjejś dumy (1.1) noun | superbia [superbiae]noun |
| duma noun poczucie osobistej godności | superbia [superbiae]noun |
| duma noun zbyt wysokie mniemanie o sobie | superbia [superbiae]noun |
| dumać verb myśleć, zastanawiać się | aspicio [aspicere, aspexi, aspectus]verb |
| zaduma noun głębokie zamyślenie | Musa [musae]noun |
