drugi w języku łacina

Polski	Łacina
drugi adjective zajmujący ostatnie miejsce w dwuelementowym zbiorze o określonej kolejności elementów	secundus [secunda -um, secundior -or -us, secundissimus -a -um]adjective
drugie danie (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) w Polsce główne danie obiadowe, podawane po zupie noun	summa cenanoun F
drugie śniadanie noun lekki posiłek pomiędzy śniadaniem a obiadem, zwykle jedzony w przerwie od codziennych zajęć, poza domem;	prandeōnoun
jeden za drugim adverb pojedynczo i bez przerw	singillātimadverb
nadstawić drugi policzek verb na zło odpowiedzieć dobrem, na nienawiść miłością; nie odpowiadać przemocą na przemoc	vertō alteram maxillamverb

Historia wyszukiwania