słownik Polsko-Łacina »
doskonałość w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| doskonałość noun szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia; | perfectio [perfectionis]noun summum [summi]noun |
| doskonałość noun wyborność, świetność, wybitność, bezbłędność, brak możliwości bycia jeszcze lepszym | praeclaritasnoun |
| niedoskonałość noun brak doskonałości | imperfectio [imperfectionis]noun |
