Polski | Łacina |
---|---|
donos noun poufne zgłoszenie do władz o dokonaniu przez kogoś wykroczenia, przestępstwa albo o złamaniu obowiązujących norm | indicinanoun |
donosiciel noun ten, kto donosi | delator [delatoris](3rd) M |
donosicielski adjective związany z donosicielem, donoszeniem, dotyczący donosiciela lub donoszenia | gestoradjective |
donosić (pejoratywnie, pejoratywny) zawiadamiać o czymś władze, przełożonych verb | grāmenverb |
donosić verb powiadamiać o czymś | doceo [docere, docui, doctus](2nd) |
donosić verb przynosić, dostarczać do określonego miejsca | trādōverb |