do w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| domieszka noun niewielka ilość czegoś w czymś innym, drobny składnik jakiejś całości | additivusnoun |
| dominacja (książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś noun | dominatio [dominationis](3rd) F |
| dominanta (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) piąty dźwięk skali lub gamy; noun | dominansnoun |
| dominanta (statystyka, statystyczny) najczęściej występująca wartość danej cechy statystycznej; noun | modus [modi](2nd) M |
| Dominik noun imię męskie; | Dominicus [Dominici](2nd) C |
| Dominika (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej na wyspie Dominika (1.2), ze stolicą w Roseau; noun | Dominica [Dominicae](1st) F |
| Dominikana (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej; noun | |
| dominikanin (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika; noun | dominicanus [Dominicani](2nd) M |
| dominium (geografia, geograficzny) (administracja) forma ustrojowa imperium brytyjskiego, pośrednia między samorządną kolonią a suwerennym państwem; noun | dominium [dominii](2nd) N |
| domino noun kamień do gry w domino (1.1) | exossōnoun |
| dominować verb panować nad czymś, nad kimś | dominariverb |
| dominować verb przeważać nad czymś, nad kimś | dominor [dominari, dominatus sum](1st) DEP |
| domniemany adjective oparty na przypuszczeniu | putativusadjective |
| domokrążca (przestarzałe, przestarzały) osoba, która odwiedza różnych ludzi, by kupili sprzedawane przez nią towary noun | circulātornoun |
| domowej roboty adjective wytwarzany w warunkach małego gospodarstwa lub domu | domusadjective |
| domowy adjective związany z domem, dotyczący domu | domesticus [domestica, domesticum]adjective |
| domysł noun przypuszczenie, domniemanie | coniecturanoun |
| domyślać verb przewidywać coś pomimo niewystarczających danych | suspiciōverb |
| donacja noun darowizna | condonatio [condonationis](3rd) F |
| Donald noun imię męskie; | |
| donica noun duża doniczka, naczynie do hodowania roślin ozdobnych | tēstanoun |
| donica noun naczynie służące do wytapiania szkła optycznego | olla [ollae](1st) F |
| doniczka (ogrodnictwo, ogrodniczy) naczynie, przeważnie z terakoty, zazwyczaj z otworem w denku służące do hodowania roślin ozdobnych; noun | testa [testae](1st) F |
| donikąd adverb do żadnego określonego miejsca | nequoadverb |
| doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły noun | momentum [momenti](2nd) N |
| doniosły adjective o dużym znaczeniu | significans [significantis (gen.), significantior -or -us, significantissimus -a -u]adjective |
| donos noun poufne zgłoszenie do władz o dokonaniu przez kogoś wykroczenia, przestępstwa albo o złamaniu obowiązujących norm | indicinanoun |
| donosić (pejoratywnie, pejoratywny) zawiadamiać o czymś władze, przełożonych verb | grāmenverb |
| donosić verb powiadamiać o czymś | doceo [docere, docui, doctus](2nd) |
| donosić verb przynosić, dostarczać do określonego miejsca | trādōverb |
| donosiciel noun ten, kto donosi | delator [delatoris](3rd) M |
| donosicielski adjective związany z donosicielem, donoszeniem, dotyczący donosiciela lub donoszenia | gestoradjective |
| donżon (architektura, architektoniczny) wieża lub baszta będąca częścią zamku, przeznaczona do obrony i zamieszkania; noun | reservarenoun |
| dookoła ze wszystkich stron | |
| dopasowywać verb dobierać do siebie części, aby stanowiły właściwą całość | aptusverb |
| dopasowywać verb nastrajać się do kogoś lub czegoś | accommodōverb |
| dopasowywać verb układać coś na czymś, aby dobrze przylegało | aptusverb |
| dopasowywać verb zestawiać różne elementy tak, by pasowały do siebie | adaequōverb |
| dopełniać verb czynić powinności, by coś zakończyć | complētusverb |
| dopełniać verb uzupełniać do całości | impleo [implere, implevi, impletus](2nd) |
