słownik Polsko-Łacina »
czyn w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| morderczyni (książkowy) forma żeńska od morderca noun | homicida [homicidae](1st) C |
| morszczyn pęcherzykowaty (botanika, botaniczny) glon z gatunku morszczyn pęcherzykowaty (1.1) noun | |
| morszczyn pęcherzykowaty (systematyka) (botanika, botaniczny) Fucus vesiculosus L., gatunek glonu należący do brunatnic; noun | |
| naczyniak (medycyna, medyczny) łagodny nowotwór z układu naczyniowego; noun | angiomanoun |
| naczyniak krwionośny noun łagodny nowotwór z naczyń krwionośnych | |
| naczynie noun rodzaj pojemnika używanego, zwykle do przechowywania, przyrządzania lub serwowania jedzenia | gabata | vasnoun |
| naczynie krwionośne (anatomia, anatomiczny) narząd przenoszący krew, stanowiący element układu krążenia noun | vas sanguineumnoun |
| naczynie włosowate (anatomia, anatomiczny) najmniejsze naczynie krwionośne lub limfatyczne, docierające do każdej części ciała noun | adiantum [adianti](2nd) N |
| naczyniowy adjective dotyczący naczynia, np. chłonnego lub krwionośnego | vascularisadjective |
| odpoczynek noun przerwa podczas jakiegoś wysiłku, mająca na celu ponowne nabranie sił | requies [requietis](3rd) F |
| okazja czyni złodzieja możliwość szybkiego, nieoczekiwanego wzbogacenia się jest pokusą do kradzieży | |
| pajęczyna noun sieć tkana przez pająka | araneum | araneanoun |
| poczynić verb dokonać wielu czynności, aby osiągnąć dany cel | facereverb |
| praprzyczyna (książkowy) pierwsza, podstawowa przyczyna czegoś noun | initium et causanoun |
| przestępczyni (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kobieta, która popełniła przestępstwo noun | scelestusnoun |
| przyczyna noun powód, dla którego coś się stało; czynnik, który wywołał jakieś zjawisko | causa [causae](1st) F |
| przyczyniać się verb być częściowo przyczyną czegoś, wpływać na powstawanie czegoś | contribuōverb |
| Pszczyna (geografia, geograficzny) miasto w południowej części Polski; noun | Plesna | Plessianoun |
| rojnik pajęczynowaty (botanika, botaniczny) Sempervivum arachnoideum, gatunek roślin z rodziny gruboszowatych; noun | |
| rozpoczynać verb inicjować coś, dawać początek | coepisseverb |
| rozpoczynać verb zaczynać się | coepisseverb |
| rozpoczynać verb znaleźć się na początku | initiumverb |
| spadkobierczyni noun kobieta, na którą przechodzi spadek po kimś | heres [heredis](3rd) C |
| spoczynek (fizyka, fizyczny) stan, w którym ciało nie zmienia położenia noun | otium [oti(i)](2nd) N |
| spoczynek noun okres emerytury | sēcessusnoun |
| spoczynek noun stan bezczynności celem nabrania sił po pracy | requiēsnoun |
| spoczynek noun stan snu, którego celem jest regeneracja | cubōnoun |
| sprzedawczyni (handel, handlowy) kobieta sprzedająca towary (w sklepie, na targowisku) noun | venditrix [venditricis](3rd) F |
| strona czynna (gramatyka) forma zdania, w której podmiot jest wykonawcą czynności; noun | activumnoun |
| szczyny (pospolicie) mocz noun | mingōnoun |
| uczynek noun zachowanie się, postąpienie w jakiś sposób | actio [actionis](3rd) F |
| uczynność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest uczynne; cecha tych, którzy są uczynni noun | gnavitasnoun |
| współczynnik (matematyka, matematyczny) wartość stanowiąca mnożnik jakiejś wielkości lub wyrażenia matematycznego noun | coefficiēnsnoun |
| współczynnik noun jeden z czynników oddziałujących | coefficiēnsnoun |
| wyczyn noun dokonanie czegoś niezwykłego, brawurowego | factusnoun |
| wypoczynek noun regeneracja i odzyskiwanie sił w czasie wolnym od pracy | requiēsnoun |
| wypoczynkowy adjective służący do wypoczynku | requiēsadjective |
| zabójczyni (książkowy) kobieta, która kogoś zabiła lub zabija noun | interfectrix [interfectricis](3rd) F |
| zaczynać verb przystępować do wykonywania jakiejś czynności | incipio | initioverb |
| zaręczyny (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) obrzęd wyrażenia woli bycia razem w małżeństwie; noun | sponsalianoun |
