słownik Polsko-Łacina »

czasownik w języku łacina

PolskiŁacina
czasownik (gramatyka) część mowy opisująca czynności lub stany;
noun

verbum | verbum temporalenoun

czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej
noun

verbum intransitivumnoun
N

czasownik posiłkowy (gramatyka) czasownik, spełniający w danym zdaniu wyłącznie funkcję gramatyczną, tj. służący do tworzenia czasów, trybów itp.; na języki tworzące daną formę gramatyczną fleksyjnie nie jest on tłumaczony
noun

verbum auxiliarenoun
N

czasownik ułomny (gramatyka) czasownik, który nie tworzy pewnych form gramatycznych;
noun

verbum defectivumnoun

czasownikowy adjective
związany z czasownikiem, dotyczący czasownika

verbalisadjective

rzeczownik odczasownikowy (językoznawstwo, językoznawczy) rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwą czynności lub stanu; w niektórych językach może występować również w funkcji imiesłowu przysłówkowego współczesnego lub imiesłowu przymiotnikowego czynnego
noun

gerundium [gerundii](2nd) N
noun