słownik Polsko-Łacina »

cukier w języku łacina

PolskiŁacina
cukier (spożywczy) krystaliczna substancja, najczęściej o białej barwie, otrzymywana z trzciny cukrowej lub z buraków cukrowych, przeznaczona do słodzenia produktów spożywczych;
noun

saccharum [sacchari]noun

cukier trzcinowy (spożywczy) cukier spożywczy wyprodukowany z trzciny cukrowej (cukrowca lekarskiego);
noun

saccharum [sacchari]noun

cukierek (spożywczy) drobny wyrób o słodkim smaku, pakowany zwykle w papierki, sporządzany z cukru i dodatków smakowych;
noun

bellārianoun

cukiernia (cukiernictwo) (handel, handlowy) miejsce, gdzie kupuje się wyroby cukiernicze (ciastka, torty itp.)
noun

bellārianoun

cukierniczy adjective
związany z cukiernictwem, dotyczący cukiernictwa

bellāriaadjective

cukiernik (zawód, zawodowy, zawodowo) rzemieślnik zajmujący się wytwarzaniem ciast i słodyczy
noun

crustulāriusnoun