słownik Polsko-Łacina »

cień w języku łacina

PolskiŁacina
cień (fotografia) (sztuka) ciemna plama będąca w kontraście do jasnych plam barwnych
noun

umbra [umbrae](1st) F
noun

cień (przenośnie, przenośnia) mała oznaka czegoś
noun

umbra [umbrae](1st) F
noun

cień noun
zaciemniony obszar, który powstaje za rzeczą lub osobą, gdy jest ona oświetlana z drugiej strony;

umbra [umbrae](1st) F
noun

kwiecień noun
czwarty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);

Aprilis | aprilisnoun

odcień noun
odmiana koloru, która różni się od niego intensywnością lub domieszką innego koloru

umbra | umbraculumnoun

okrucieństwo noun
skłonność do zadawania cierpień ludziom i zwierzętom;

atrocitas [atrocitatis](3rd) F
noun

pierścień (jubilerstwo, jubilerski) ozdoba nakładana na palec, masywna obrączka zazwyczaj z oczkiem;
noun

anulus [anuli](2nd) M
noun

rozcieńczać (chemia, chemiczny) zmniejszać stężenie roztworu, dodając rozpuszczalnik
verb

diluereverb

wiciokrzew przewiercień (botanika, botaniczny) Lonicera caprifolium, roślina pnąca z rodzaju wiciokrzewów;
noun

caprifoliumnoun
N

złocień (botanika, botaniczny) Chrysanthemum L., rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych;
noun

albutiumnoun

złocień (botanika, botaniczny) roślina z rodzaju złocień (1.1)
noun

albutiumnoun

złocień właściwy (systematyka) (botanika, botaniczny) Leucanthemum vulgare Lam., gatunek roślin z rodziny astrowatych;
noun

Margaretanoun

Historia wyszukiwania