słownik Polsko-Łacina »

chlor w języku łacina

PolskiŁacina
chlor (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Cl i liczbie atomowej 17;
noun

chloriumnoun

chlorum [chlori]noun

chlorek sodu (chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, sól kwasu chlorowodorowego i sodu, bezbarwna substancja krystaliczna, główny składnik soli kuchennej;
noun

natrii chloridumnoun

Chloris (mitologia grecka) bogini kwiatów, utożsamiana z rzymską Florą; jedna z nimf;
noun

Chlorisnoun

Chloris (mitologia grecka) królewna tebańska, córka Amfiona i Niobe;
noun

Chlorisnoun

chlormetyna (chemia, chemiczny) (medycyna, medyczny) (wojskowość, wojskowy) toksyczny związek organiczny, parzący bojowy środek trujący z grupy iperytów azotowych, pierwszy lek przeciwnowotworowy stosowany od lat 40. XX wieku, obecnie praktycznie nieużywany w medycynie;
noun

chlormethinumnoun